Het ontwaken van Bobby Meizer

Na een paar minuten verplaatste John’s (John Wheeler) aandacht zich naar mij en vroeg hij waarom ik was gekomen. Dus ik stelde mijn vraag ongeveer zoals ik hier heb gedaan, en hij antwoordde door te vertellen wat Bob Adamson (Sailor Bob) hem had verteld.

Bob vroeg hem of hij wist waar Nisargadatta het over had, waar Ramana het over had, en John (Wheeler) moest toentertijd, na 15 jaar de stof te hebben bestudeerd, toegeven dat het antwoord nee was, niet echt.

Terwijl John mij erover vertelde, moest ik hem dezelfde bekentenis doen. Toen had Bob hem gevraagd, en John vroeg het mij nu ook: "Besta je?" Ik moest het ermee eens zijn; het leek het enige dat ik zeker wist. Toen vroeg Bob/John: "Heb je bewustzijn?", en ik was me onmiddellijk bewust van ruimtetijd, van de kamer, van mijn lichaam, van mijn bewustzijn, en ik moest zeggen dat ja, ik bewustzijn heb, en ik ben me ervan bewust. "Dat is het!" Bob/John verklaarden: "Dat is waar ze het over hebben." Ik werd hierdoor verlicht.

John bleef daarna met me praten over het een of ander, maar wat valt er nog meer te zeggen. Ik ben verlicht. Ik heb geen behoefte meer aan advaita-geklets. Na een paar minuten kwam er nog een andere kerel binnen en werd voorgesteld; ik greep het aan als mijn kans om te proberen op een elegante manier te vertrekken, hoewel het hen toch verraste. Ik hoorde ze lachen toen ik naar buiten ging. "Dat moet een record zijn!" zei er een. Later vond ik dit in Sarlo’s recensie* van Bob Adamson: "Nisargadatta vertelde hem dat de grootste hulp die iemand kan krijgen, is om hen voorbij de behoefte aan verdere hulp te brengen." Bedankt John, voor de grootste hulp. Bob zou heel trots op je moeten zijn. Ze kunnen je de “5 minuten goeroe” noemen.

*Site met een uitgebreid overzicht, en rating, van alle leraren in de non-dualistische traditie. Inmiddels verdwenen, maar via zoektermen zijn vergelijkbare sites wel te vinden, bijvoorbeeld “guru rating”.