Je bewust zijn van bewustzijn

Het klinkt zo bedrieglijk simpel dat veel mensen al op voorhand niet bereid zijn om het experiment uit te voeren. Ze kunnen of willen niet geloven dat de sleutel tot bevrijding zo eenvoudig is en zullen dus heel andere strategieën uit blijven proberen.

Maar toch; je bewust zijn van bewustzijn is de opening naar vrijheid en geluk. Door steeds opnieuw helder waar te nemen dat je je bewust bent kun je dit op den duur continu maken totdat het als vanzelfsprekend voortdurend aanwezig is.

Bewustzijn is de altijd aanwezige subjectief gevoelde eigen aanwezigheid waarin voorbijgaande zaken als ervaringen, gedachten, gevoelens, lichamelijke sensaties, zintuiglijke impressies, etc. komen en gaan. Wie langere tijd oefent in het bewust zijn van bewustzijn zal merken dat dit begeleid wordt door een subtiel maar onmiskenbaar geluksgevoel. Het effect van terug naar huis keren.

Het inzicht zelf is heel eenvoudig; je bent niet je gedachten, maar datgene wat zich bewust is van gedachten. Je bent niet je gevoelens, maar datgene wat zich bewust is van gevoelens. Je bent niet je lichaam, maar datgene wat zich bewust is van het lichaam. Je bent niet datgene waarvan je je bewust bent, maar het bewustzijn zelf.

Het object – dat waarvan je je bewust bent – kan van alles zijn en wie langere tijd oefent in alleen maar opmerken-wat-er-is zal al snel merken dat er een constante stroom van steeds wisselende objecten is; vooral als het om gedachten gaat. Die kunnen nogal eens snel voorbijrazen. Lichamelijke sensaties bijvoorbeeld lijken veel stabieler (helaas, als je pijn hebt), maar ook die veranderen door de tijd heen.

Het subject is degene die ervaart, degene die voelt, degene die gedachten opmerkt, degene die zich bewust is van lichamelijke sensaties.

Zelfonderzoek is je aandacht richten op het ervarende subject. Gedachten, gevoelens, sensaties, impressies, intuïtie, emoties – ze kunnen bijzonder interessant zijn, maar wie werkelijk bevrijding wil moet de aandacht losmaken van deze objecten en zich richten op degene die als subject zich daarvan bewust is.

Het is het begin van disidentificatie – niet langer automatisch samenvallen met wat je denkt, gelooft en voelt. Het is daarom ook in zekere zin een ondermijning van de heerschappij van the mind omdat je de aandacht niet meer als vanzelf laat wegvoeren van je directe ervaring. Je gaat steeds meer onderzoeken wat je eigen directe ervaring eigenlijk is en, zoals zal blijken, die is op essentiële punten anders dan wat je denkt, voelt of gelooft.

Bewust aanwezig zijn is je meest basale, directe en onmiddellijke ervaring voordat er enige andere ervaring is of zelfs maar kan zijn. Door voortdurend daar te blijven en je niet langer te laten wegvoeren door twijfels, vragen, interne dialogen, afleidende gedachten, lichamelijke sensaties of onrust, maar alleen maar bewust te blijven kijken naar wat zich in het bewustzijn ontvouwt, wordt bevrijding mogelijk.