Een lied van vreugde
Alle verschijningen zijn onmetelijke openheid,
Gelukzalig en volledig vrij.
Met een vrije, gelukkige geest
zing ik dit lied van vreugde.
Wanneer je naar je eigen geest kijkt
de wortel van alle fenomenen-
Dan is er niets dan levendige leegte
niets concreets daar om voor reëel te houden.
Het is aanwezig en transparant, ultieme openheid,
zonder buiten, zonder binnen-
Alles doordringend
zonder begrenzing en zonder richting.
Het wijd open uitspansel van de visie
de ware aard van de geest,
is als de hemel, als ruimte
zonder centrum, zonder rand, zonder doel.
Door wat ik ook maar ervaar
ontspannen met rust te laten
gewoon zoals het is,
ben ik gearriveerd op de uitgestrekte vlakte
onder het absolute uitspansel.
Oplossend in de uitgestrektheid van leegte
die geen beperkingen of begrenzingen heeft
smelt alles wat ik zie en hoor,
mijn eigen geest en de hemel, in elkaar samen.
Niet één enkele keer is het idee omhoog gekomen
dat deze apart en te onderscheiden zouden zijn.
In de absolute uitgestrektheid van gewaarzijn
zijn alle dingen vermengd tot die ene smaak -
maar, relatief, wordt ieder en elk fenomeen duidelijk
en helder gezien.
Wonderlijk!
Uit het boek: The life of Shabkar, The Autobiography of a Tibetan Yogi, vertaald door Matthieu Ricard.
Een lied van een yogi in eenzaamheid – Shabkar
Engelse versie door Thupten Jinpa en Jas Elsner
Vrij is inderdaad de yogi
die overal ongedwongen leeft;
in grot huizen boven in de bergen
in de schaduw van bloeiende bomen
in een hut te midden van de open velden
in een kleine wit katoenen tent
Ik zal vanuit de verte
een lied van vreugde en vrede zingen